suspectus
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | suspectus | suspectūs |
| Vocatif | suspectus | suspectūs |
| Accusatif | suspectum | suspectūs |
| Génitif | suspectūs | suspectuum |
| Datif | suspectūi ou suspectū |
suspectibus |
| Ablatif | suspectū | suspectibus |
suspectus \Prononciation ?\ masculin
- Considération, égards.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Action de regarder de bas en haut.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | suspectus | suspectă | suspectum | suspectī | suspectae | suspectă |
| Vocatif | suspecte | suspectă | suspectum | suspectī | suspectae | suspectă |
| Accusatif | suspectum | suspectăm | suspectum | suspectōs | suspectās | suspectă |
| Génitif | suspectī | suspectae | suspectī | suspectōrŭm | suspectārŭm | suspectōrŭm |
| Datif | suspectō | suspectae | suspectō | suspectīs | suspectīs | suspectīs |
| Ablatif | suspectō | suspectā | suspectō | suspectīs | suspectīs | suspectīs |
suspectus \Prononciation ?\
- Participe passé de suspicio.
Références
- « suspectus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.