târnăcop
Roumain
Étymologie
- Du bulgare tărnokop.
Nom commun
| neutre | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
| Nominatif Accusatif |
târnăcop | târnăcopul | târnăcoape | târnăcoapele |
| Datif Génitif |
târnăcop | târnăcopului | târnăcoape | târnăcoapelor |
| Vocatif | ||||
târnăcop \Prononciation ?\ neutre
- Pioche.
Omului modern au folosit târnăcoape cu aproape două milioane de ani.
- L'homme moderne utilise des pioches depuis environ deux millions d'années.
Variantes
- tîrnăcop, (orthographe antérieure à la réforme de 1993)
Notes
- Fait aussi son pluriel en -uri, târnăcopuri, târnăcopurile, târnăcopurilor.
Prononciation
- Craiova (Roumanie) : écouter « târnăcop [Prononciation ?] »
Voir aussi
- târnăcop sur l’encyclopédie Wikipédia (en roumain)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.