taibá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de taiba (« coefficient »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | taibá | taibayá | taibatá |
| 2e du sing. | taibal | taibayal | taibatal |
| 3e du sing. | taibar | taibayar | taibatar |
| 1re du plur. | taibat | taibayat | taibatat |
| 2e du plur. | taibac | taibayac | taibatac |
| 3e du plur. | taibad | taibayad | taibatad |
| 4e du plur. | taibav | taibayav | taibatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Affecter d’un coefficient.
Prononciation
- France : écouter « taibá [taiˈba] »
Références
- « taibá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.