venatorius
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | venatorius | venatoriă | venatorium | venatoriī | venatoriae | venatoriă |
| Vocatif | venatorie | venatoriă | venatorium | venatoriī | venatoriae | venatoriă |
| Accusatif | venatorium | venatoriăm | venatorium | venatoriōs | venatoriās | venatoriă |
| Génitif | venatoriī | venatoriae | venatoriī | venatoriōrŭm | venatoriārŭm | venatoriōrŭm |
| Datif | venatoriō | venatoriae | venatoriō | venatoriīs | venatoriīs | venatoriīs |
| Ablatif | venatoriō | venatoriā | venatoriō | venatoriīs | venatoriīs | venatoriīs |
venatorius \Prononciation ?\
- De chasseur, de chasse.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « venatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.