verkriechen
Allemand
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich verkrieche |
| 2e du sing. | du verkriechst | |
| 3e du sing. | er verkriecht | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich verkroch |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich verkröche |
| Impératif | 2e du sing. | verkriech verkrieche! |
| 2e du plur. | verkriecht! | |
| Participe passé | verkrochen | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
verkriechen \fɛɐ̯ˈkʀiːçn̩\ (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « verkriechen [fɛɐ̯ˈkʁiːçn̩] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.