vimma
Finnois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vimma | vimmat |
| Génitif | vimman | vimmojen vimmain (rare) |
| Partitif | vimmaa | vimmoja |
| Accusatif | vimma [1] vimman [2] |
vimmat |
| Inessif | vimmassa | vimmoissa |
| Élatif | vimmasta | vimmoista |
| Illatif | vimmaan | vimmoihin |
| Adessif | vimmalla | vimmoilla |
| Ablatif | vimmalta | vimmoilta |
| Allatif | vimmalle | vimmoille |
| Essif | vimmana | vimmoina |
| Translatif | vimmaksi | vimmoiksi |
| Abessif | vimmatta | vimmoitta |
| Instructif | — | vimmoin |
| Comitatif | — | vimmoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | vimmani | vimmamme |
| 2e personne | vimmasi | vimmanne |
| 3e personne | vimmansa | |
vimma \ˈʋi.mːɑ\
- Fureur, rage, colère, déchaînement
- Ostovimma.
- Fureur d’emplette. Achat déchaîné.
- Ostovimma.
Dérivés
- Verbes :
- vimmata
- vimmastua
- Adjectifs :
- vimmattu
- vimmainen
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.