wilmedá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de wilmé (« baver »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | wilmedá | wilmedayá | wilmedatá |
| 2e du sing. | wilmedal | wilmedayal | wilmedatal |
| 3e du sing. | wilmedar | wilmedayar | wilmedatar |
| 1re du plur. | wilmedat | wilmedayat | wilmedatat |
| 2e du plur. | wilmedac | wilmedayac | wilmedatac |
| 3e du plur. | wilmedad | wilmedayad | wilmedatad |
| 4e du plur. | wilmedav | wilmedayav | wilmedatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
wilmedá \wilmɛˈda\ ou \wilmeˈda\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « wilmedá [wilmɛˈda] »
Références
- « wilmedá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.