Maeander
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Μαίανδρος, Maíandros.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Maeander |
| Vocatif | Maeander |
| Accusatif | Maeandrum |
| Génitif | Maeandrī |
| Datif | Maeandrō |
| Ablatif | Maeandrō |
Maeander \Prononciation ?\ masculin
Variantes
- Maeandrus, Maeandros
Dérivés
- Maeandrius, du Méandre
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Maeander | Maeandrī |
| Vocatif | Maeander | Maeandrī |
| Accusatif | Maeandrum | Maeandrōs |
| Génitif | Maeandrī | Maeandrōrum |
| Datif | Maeandrō | Maeandrīs |
| Ablatif | Maeandrō | Maeandrīs |
maeander \Prononciation ?\ masculin
Dérivés
- maeandrātus (« sinueux, tortueux »)
- maeandricus (« sinueux, semblable au Méandre »)
Références
- « Maeander », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.