conditivus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conditivus | conditivă | conditivum | conditivī | conditivae | conditivă |
| Vocatif | conditive | conditivă | conditivum | conditivī | conditivae | conditivă |
| Accusatif | conditivum | conditivăm | conditivum | conditivōs | conditivās | conditivă |
| Génitif | conditivī | conditivae | conditivī | conditivōrŭm | conditivārŭm | conditivōrŭm |
| Datif | conditivō | conditivae | conditivō | conditivīs | conditivīs | conditivīs |
| Ablatif | conditivō | conditivā | conditivō | conditivīs | conditivīs | conditivīs |
conditivus \Prononciation ?\
Références
- « conditivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « conditivus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.