inconditus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inconditus | incondită | inconditum | inconditī | inconditae | incondită |
| Vocatif | incondite | incondită | inconditum | inconditī | inconditae | incondită |
| Accusatif | inconditum | incondităm | inconditum | inconditōs | inconditās | incondită |
| Génitif | inconditī | inconditae | inconditī | inconditōrŭm | inconditārŭm | inconditōrŭm |
| Datif | inconditō | inconditae | inconditō | inconditīs | inconditīs | inconditīs |
| Ablatif | inconditō | inconditā | inconditō | inconditīs | inconditīs | inconditīs |
inconditus \Prononciation ?\
Dérivés
Références
- « inconditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.