kör
Allemand
Prononciation
- Berlin : écouter « kör [køːɐ̯] »
Hongrois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kör | körök |
| Accusatif | kört | köröket |
| Datif | körnek | köröknek |
| Instrumental | körrel | körökkel |
| Causal-final | körért | körökért |
| Translatif | körré | körökké |
| Terminatif | körig | körökig |
| Essif formel | körként | körökként |
| Essif modal | - | - |
| Inessif | körben | körökben |
| Superessif | körön | körökön |
| Adessif | körnél | köröknél |
| Illatif | körbe | körökbe |
| Sublatif | körre | körökre |
| Allatif | körhöz | körökhöz |
| Élatif | körből | körökből |
| Délatif | körről | körökről |
| Ablatif | körtől | köröktől |
| Possessif non-attributif singulier | köré | köröké |
| Possessif non-attributif pluriel | köréi | körökéi |
| Personne | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Première personne du singulier | köröm | köreim |
| Deuxième personne du singulier | köröd | köreid |
| Troisième personne du singulier | köre | körei |
| Première personne du pluriel | körünk | köreink |
| Deuxième personne du pluriel | körötök | köreitek |
| Troisième personne du pluriel | körük | köreik |
kör \kør\
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « kör [kør] »
Suédois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | kör | kören |
| Pluriel | körer | körerna |
kör \Prononciation ?\ commun
- (Musique) Chœur.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « kör [Prononciation ?] »
Anagrammes
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.