orator
Anglais
Étymologie
- (xve siècle) Du latin orator.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| orator \Prononciation ?\ |
orators \Prononciation ?\ |
orator \Prononciation ?\
Dérivés
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « orator [Prononciation ?] »
- Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « orator [Prononciation ?] »
Références
- « orator », dans Merriam-Webster, 2024 → consulter cet ouvrage
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | orator | oratorēs |
| Vocatif | orator | oratorēs |
| Accusatif | oratorem | oratorēs |
| Génitif | oratoris | oratorum |
| Datif | oratorī | oratoribus |
| Ablatif | oratorĕ | oratoribus |
ōrātŏr *\Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : oratrix)
Références
- « orator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.