syntaxis

Anglais

Étymologie

Du latin syntaxis.

Nom commun

syntaxis \sɪnˈtaksɪs\

  1. (Désuet) Variante de syntax.

Latin

Étymologie

Du grec ancien σύνταξις, syntaxis, comparez avec contextus (« assemblage, contexture ») qui lui est apparenté.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif syntaxis syntaxēs
Vocatif syntaxis syntaxēs
Accusatif syntaxem syntaxēs
Génitif syntaxis syntaxum
Datif syntaxī syntaxibus
Ablatif syntaxĕ syntaxibus

syntaxis \Prononciation ?\ féminin

  1. (Grammaire) Syntaxe.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Paronymes

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin syntaxis.

Nom commun

syntaxis \Prononciation ?\ féminin

  1. (Grammaire) Syntaxe.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,6 % des Flamands,
  • 84,9 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.