mager

Voir aussi : mäger

Allemand

Étymologie

Du vieux haut allemand magar[1], apparenté à mager en néerlandais, meager en anglais, macer en latin[2].

Adjectif

Nature Terme
Positif mager
Comparatif magerer
Superlatif am magersten
Déclinaisons

mager \ˈmaːɡɐ\

  1. Maigre, mince.
    • Gervaise war erst zweiundzwanzig Jahre alt. Groß, etwas mager, mit zarten Zügen, denen man die Härte des Lebens schon ansah.  (Émile Zola, traduit par Franz Blei, Der Totschläger, Kurt Wolfs Verlag, 1923)
      Gervaise n’avait que vingt-deux ans. Elle était grande, un peu mince, avec des traits fins, déjà tirés par les rudesses de sa vie.
  2. Qui donne peu de rendement.
    • Andreas Scheuer tritt zurück. (...) Beim politischen Aschermittwoch 2020 fiel der Beifall mager aus, sogar Buhrufe und Pfiffe musste sich Scheuer anhören.  (Andreas Glas, « Der Mann ohne Zukunft tritt ab », dans Süddeutsche Zeitung, 01 février 2023 [texte intégral])
      Andreas Scheuer démissionne. (...) Lors du Mercredi des cendres politique 2020, les applaudissements ont été maigres, Scheuer a même dû essuyer des huées et des sifflets.

Synonymes

Antonymes

Dérivés

Forme de verbe

mager \ˈmaːɡɐ\

  1. Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de magern.
  2. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de magern.

Prononciation

Références

  1. Duden, Bibliographisches Institut GmbH, Berlin → consulter cet ouvrage
  2. Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage

Breton

Étymologie

(1499)[1] Dérivé de magañ nourrir »), avec le suffixe -er

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté mager magerien magerion
Adoucissante vager vagerien vagerion

mager \ˈmɑː.ɡɛr\ masculin (pour une femme, on dit : magerez)

  1. Nourricier, celui qui nourrit.
    • Me a vo ar beatnick foll
      Mager an huñvreoù koll
      Aet da heul e dasmantoù
      War an hent da Gatmandoù
       (An Touseg, Treuzvuhezioù, in Al Liamm, no 154, septembre-octobre 1972, page 360)
      Je serai le beatnik fou, celui qui nourrit les rêves perdus, parti suivre ses fantômes, sur le chemin de Katmandou
  2. Éleveur.
    • En trede rummad emañ « tud ar frouezhusted », evel m’int bet anvet gant Dumézil, da lavarout eo ar re a bourchas d’ar gevredigezh traoù ar vuhez vateriel : labourerion-douar, magerion chatal, micherourion, kenwerzhourion - hag ivez mezeion.  (Arzel Even, Teirrannadur ar gevredigezh gant Indezeuropiz, in Al Liamm, no 10, septembre-octobre 1948, page 52)
      Dans la troisième catégorie se trouvent les « gens de la productions », ainsi qu’ils ont été nommés par Dumézil, c'est-à-dire ceux qui fournissent à la société les choses de la vie matérielle : les agriculteurs, éleveurs de bétail, ouvriers, commerçants - et aussi médecins.

Dérivés

  • biz-ar-vagerez
  • breur-mager
  • cʼhoar-vager
  • laezh-mager
  • Mager
  • mager dluzhed
  • mager istr
  • mager karped
  • mager lapined
  • mager-mocʼh
  • mager evned
  • mager grilhed-dour
  • mager-loened
  • mager maligorned
  • mager-pesked
  • mager yer
  • magerez
  • Magerez
  • mamm-vager
  • peskvager
  • Rozig ar Mager
  • tad-mager

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté mager
Adoucissante vager

mager \ˈmɑː.ɡɛr\

  1. Impersonnel du présent de l’indicatif de magañ.

Références

  1. Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499

Danois

Étymologie

Du vieux norrois magr, apparenté à mager en allemand.

Adjectif

mager

  1. Mince.
  2. Maigre.

Synonymes

Néerlandais

Étymologie

Apparenté à mager en allemand.

Adjectif

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée mager magerder magerst
Forme déclinée magere magerdere magerste

mager

  1. Mince.
  2. Maigre.

Synonymes

Antonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Suédois

Étymologie

Du vieux norrois magr, apparenté à mager en allemand.

Adjectif

Déclinaison de mager Positif Comparatif Superlatif
Attributif Prédicatif
Singulier Indéfini Commun mager magrare magrast
Neutre magert
Défini Masculin magre magraste
Autres magra magraste
Pluriel magra magraste magrast

mager \Prononciation ?\

  1. Mince.
  2. Maigre.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.